کد مطلب:313460 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:175
گریه ی علامه ی بحرالعلوم
در زمان علامه بحرالعلوم (سید محمد مهدی، متوفی 1212 ه. ق) گوشه هایی از مرقد مطهر حضرت ابوالفضل العباس قمر بنی هاشم علیه السلام ویران شد و نیاز به تعمیر و نوسازی پیدا كرد. این جریان را به علامه ی بحرالعلوم خبر دادند و بنا شد كه وی با معمار در روز معینی برای دیدار قبر مقدس و تعیین مقدار تعمیر به سر مرقد مطهر بروند. آن روز فرارسید و آن دو با هم وارد سرداب گردیدند و از نزدیك بنای قبر را دیدند. در این بین، معمار نگاهی به قبر و نگاهی به علامه كرد و پرسید: آقا اجازه می فرمایید سؤالی كنم؟
علامه فرمود: بپرس.
معمار گفت: ما تاكنون خوانده و شنیده بودیم كه حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام قامتی بلند داشته اند، به طوری كه هر گاه بر اسب سوار می شدند زانوان ایشان برابر گوشهای اسب می رسیده است. بنابراین باید قبر آن حضرت طول بیشتری داشته باشد، ولی من می بینم صورت قبر كوچك است، آیا شنیده های من دروغ است، و یا كوچكی قبر علت دیگری دارد؟!
علامه به جای پاسخ، سر به دیوار نهاد و به شدت شروع به گریستن كرد. گریه ی طولانی او معمار را نگران ساخت و عرض كرد: آقای من، چرا منقلب و گریان شدی، مگر من چه گفتم؟!
علامه فرمود: شنیده های تو درست است، و همان گونه كه گفتی حضرت عباس علیه السلام قامتی بلند و رشید داشته است، ولی سؤال تو مرا به یاد مصائب جانكاه حضرت عباس علیه السلام انداخت؛ زیرا به قدری ضربت شمشیر و نیزه و تیر بر وی وارد شد كه بدنش را قطعه قطعه نمود و آن قامت بلند به قطعاتی كوچك تبدیل یافت. آیا تو انتظار داری بدن حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام كه قطعات آن توسط امام سجاد زین العابدین علی بن الحسین علیهماالسلام جمع آوری و دفن شده، قبری بزرگتر از این قبر داشته باشد؟!
هر یك از شهیدان، هنگامی كه هدف تیر قرار می گرفتند، با دستهای خود تیر را از بدن بیرون می آوردند یا ممكن بود كه بیرون آورند، ولی آن كس كه دستهایش را قطع كرده اند و در برابر چهار هزار تیرانداز قرار گرفته چه حالی خواهد داشت؟!
هر سواركاری وقتی كه می خواهد از اسب پیاده شود، یك دست خود را روی
[ صفحه 234]
بلندی زین، و دست دیگرش را بر دهانه ی اسب می گذارد تا پیاده گردد، اما كسی كه دست ندارد چگونه پیاده می شود؟! نیز هر سواركاری كه از پشت اسب بر زمین می افتد، در هنگام سقوط، دستهایش را جلوتر بر زمین می نهد كه بدنش آسیب نبیند، ولی آن كس كه دست ندارد چه حالی خواهد یافت؟!
كسی كه قامتی بلند دارد و بدنش مانند خارپشت پر از تیر شده است، هنگامی كه از پشت اسب به زمین می افتد تیرها بر بدنش فرو می روند.
ای قمر بنی هاشم، هنگامی كه تو از پشت اسب به زمین افتادی، تیرها كه بر سینه و پهلو و سایر اعضای تو نشسته بودند در اعماق بدن نازنین تو فرورفتند و امعا و احشای تو را پاره پاره ساختند، آه آه. [1] .
علامه فرمود: بپرس.
معمار گفت: ما تاكنون خوانده و شنیده بودیم كه حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام قامتی بلند داشته اند، به طوری كه هر گاه بر اسب سوار می شدند زانوان ایشان برابر گوشهای اسب می رسیده است. بنابراین باید قبر آن حضرت طول بیشتری داشته باشد، ولی من می بینم صورت قبر كوچك است، آیا شنیده های من دروغ است، و یا كوچكی قبر علت دیگری دارد؟!
علامه به جای پاسخ، سر به دیوار نهاد و به شدت شروع به گریستن كرد. گریه ی طولانی او معمار را نگران ساخت و عرض كرد: آقای من، چرا منقلب و گریان شدی، مگر من چه گفتم؟!
علامه فرمود: شنیده های تو درست است، و همان گونه كه گفتی حضرت عباس علیه السلام قامتی بلند و رشید داشته است، ولی سؤال تو مرا به یاد مصائب جانكاه حضرت عباس علیه السلام انداخت؛ زیرا به قدری ضربت شمشیر و نیزه و تیر بر وی وارد شد كه بدنش را قطعه قطعه نمود و آن قامت بلند به قطعاتی كوچك تبدیل یافت. آیا تو انتظار داری بدن حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام كه قطعات آن توسط امام سجاد زین العابدین علی بن الحسین علیهماالسلام جمع آوری و دفن شده، قبری بزرگتر از این قبر داشته باشد؟!
هر یك از شهیدان، هنگامی كه هدف تیر قرار می گرفتند، با دستهای خود تیر را از بدن بیرون می آوردند یا ممكن بود كه بیرون آورند، ولی آن كس كه دستهایش را قطع كرده اند و در برابر چهار هزار تیرانداز قرار گرفته چه حالی خواهد داشت؟!
هر سواركاری وقتی كه می خواهد از اسب پیاده شود، یك دست خود را روی
[ صفحه 234]
بلندی زین، و دست دیگرش را بر دهانه ی اسب می گذارد تا پیاده گردد، اما كسی كه دست ندارد چگونه پیاده می شود؟! نیز هر سواركاری كه از پشت اسب بر زمین می افتد، در هنگام سقوط، دستهایش را جلوتر بر زمین می نهد كه بدنش آسیب نبیند، ولی آن كس كه دست ندارد چه حالی خواهد یافت؟!
كسی كه قامتی بلند دارد و بدنش مانند خارپشت پر از تیر شده است، هنگامی كه از پشت اسب به زمین می افتد تیرها بر بدنش فرو می روند.
ای قمر بنی هاشم، هنگامی كه تو از پشت اسب به زمین افتادی، تیرها كه بر سینه و پهلو و سایر اعضای تو نشسته بودند در اعماق بدن نازنین تو فرورفتند و امعا و احشای تو را پاره پاره ساختند، آه آه. [1] .
[1] سوگنامه ي آل محمد صلي الله عليه و آله و سلم، به نقل از معالي السبطين: جلد 1، صفحه ي 452.